Ik bepaal zelf wel wat ik mooi vind. Ja, toch?

© Spencer Tunick

Over perfecte lichamen, tattoos en andere modes.

Op zoek naar het perfecte lichaam

Regisseur Marie Kreutzer van de rebelse Sisi-film Corsage:

“Onlangs was ik in een openbaar zwembad”, vertelt Kreutzer. “Ik zag er geen enkel perfect lichaam. Maar wanneer ik op mijn telefoon begin te scrollen, zie ik enkel maar perfecte lichamen. De beelden die we de hele dag zien, hebben niets meer met de realiteit te maken. Maar ze vormen ons brein en onze blik wel. Daarom vind ik dat iedereen die beelden produceert – filmmakers, fotografen… – een grote verantwoordelijkheid draagt. Want beelden zijn zoveel sterker dan eender wat we onze kinderen kunnen meegeven. Ik kan mijn dochter van elf wel vertellen dat schoonheid niet belangrijk is, maar ze ziet overal bewijs van het tegendeel. Dat moet veranderen.”

De Morgen, 19 december 2022

© pexels.com

De recente opkomst van tattoos wordt meewarig bekeken door menig (groot)ouder. Eerst stonden ze klein en aarzelend op een discrete plaats, nu zo zichtbaar als mogelijk: op armen (sleeves), benen, in hals en nek …

© hippopx.com

Misschien is deze bizarre mode al over zijn hoogtepunt heen, maar een broek met een scheur zou je vroeger het liefst in de vuilnisbak gekieperd hebben en niet hersteld door je zuinige, handige mama. Nu worden ze mét scheuren duur gekocht.

Wat geldt voor de mode, geldt – als je dat tenminste bij jezelf durft te onderzoeken – voor zowat alles in je leven: je keuze van job, partner, politieke partij … Wij imiteren anderen. Merkwaardig genoeg zal je dat misschien makkelijker kunnen vaststellen bij een ander, dan bij jezelf. Ieder mens is er namelijk van overtuigd dat hij volstrekt uniek is. Niets is minder waar. Ons leven lang imiteren we. We kunnen er niet aan ontsnappen. Zaak is ons bewust te worden wie we imiteren en of we dat echt willen.

© Wikimedia Commons